انتخاب و اندازه گیری اسانسور مناسب برای ساختمان های کوچک

انتخاب و اندازه‌گیری آسانسور مناسب برای ساختمان‌های کوچک نیازمند دقت به ابعاد آسانسور، ظرفیت مورد نیاز، نوع سیستم (مانند هیدرولیکی یا کششی) و رعایت استانداردهای ایمنی است تا ضمن بهینه‌سازی فضای داخلی، راحتی و کارایی لازم را فراهم آورد. در دنیای امروز که شهرنشینی رو به گسترش است و استفاده بهینه از فضا اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده، انتخاب و نصب آسانسور در ساختمان‌های کوچک، به‌ویژه مسکونی، به یک چالش مهم تبدیل شده است. محدودیت‌های فضایی در این ساختمان‌ها ایجاب می‌کند که نه تنها به ابعاد فیزیکی آسانسور، بلکه به تأثیر آن بر سایر بخش‌های ساختمان نیز توجه ویژه‌ای شود. این انتخاب هوشمندانه، نه تنها راحتی و دسترسی ساکنان را بهبود می‌بخشد، بلکه در حفظ ارزش و کارایی کلی ملک نیز نقش بسزایی دارد. هدف اصلی، یافتن تعادلی میان نیازهای عملکردی آسانسور و محدودیت‌های معماری و سازه‌ای ساختمان است.

بیشتر بخوانید: انتخاب تابلو فرمان آسانسور و درب لولایی؛ ویژگی های فنی که باید از شرکت های معتبر آسانسور انتظار داشته باشید

اهمیت ابعاد آسانسور در ساختمان‌های کوچک

ابعاد آسانسور، به‌ویژه در ساختمان‌های کوچک، یک عامل حیاتی و تعیین‌کننده است که تأثیر مستقیمی بر جنبه‌های مختلف کاربری و طراحی ساختمان می‌گذارد. در فضاهای محدود، هر سانتی‌متر اهمیت دارد و انتخاب نامناسب ابعاد می‌تواند به مشکلات جدی در آینده منجر شود. از این رو، درک عمیق اهمیت این موضوع، پیش‌شرط یک تصمیم‌گیری آگاهانه و بهینه است.

تأثیر بر ایمنی و راحتی کاربران

ابعاد مناسب کابین آسانسور نقشی محوری در ایمنی و راحتی کاربران ایفا می‌کند. در یک آسانسور با ابعاد صحیح، فضای کافی برای حرکت آزادانه افراد وجود دارد و از ازدحام بیش از حد جلوگیری می‌شود. این امر به ویژه برای افراد مسن، کودکان، یا کسانی که از ویلچر استفاده می‌کنند، حیاتی است. همچنین، در مواقع اضطراری، فضای کافی در کابین امکان جابجایی ایمن و سریع افراد را فراهم می‌آورد. عدم رعایت ابعاد استاندارد می‌تواند منجر به احساس تنگی فضا، اضطراب و حتی خطرات احتمالی ناشی از فشردگی بیش از حد شود. راحتی در ورود و خروج، حمل وسایل روزمره یا حتی کالسکه کودک، همگی به ابعاد متناسب آسانسور بستگی دارد.

بهینه‌سازی فضای داخلی ساختمان

یکی از مزایای اصلی انتخاب ابعاد دقیق و بهینه برای آسانسور در ساختمان‌های کوچک، کمک به بهینه‌سازی فضای داخلی است. در این نوع ساختمان‌ها، هر متر مربع از فضا ارزشمند است. آسانسور با ابعاد کوچک‌تر و متناسب با نیاز واقعی ساختمان، می‌تواند فضای بیشتری را برای سایر بخش‌های حیاتی مانند اتاق‌ها، راهروها یا حتی فضاهای خدماتی آزاد کند. این بهینه‌سازی نه تنها به افزایش کارایی و عملکرد ساختمان کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به طراحی داخلی زیباتر و دلنشین‌تر نیز منجر شود. انتخاب آسانسورهایی با حداقل نیاز به فضای چاهک و موتورخانه (مانند آسانسورهای MRL) می‌تواند به این امر کمک شایانی کند.

بیشتر بخوانید: پکیج آسانسور ملواتور؛ انتخابی نوآورانه برای پروژه های ساختمانی مدرن با سیستم های حمل و نقل عمودی کارآمد

راهنمای انتخاب آسانسور مناسب برای ساختمان‌های کوچک

انتخاب آسانسور برای ساختمان‌های کوچک نیازمند بررسی دقیق و جامع است تا بهترین گزینه ممکن، هم از نظر عملکرد و هم از نظر اقتصادی، برگزیده شود. این فرآیند شامل چندین مرحله کلیدی است که در ادامه به تفصیل به آن‌ها می‌پردازیم.

شناخت نوع ساختمان و نیازهای کاربران

اولین گام در انتخاب آسانسور، شناخت دقیق نوع ساختمان و نیازهای واقعی کاربران آن است. آیا ساختمان مسکونی است، تجاری، اداری یا ترکیبی؟ در ساختمان‌های مسکونی کوچک، معمولاً تعداد ساکنان کمتر است و تردد روزانه محدودتر. بنابراین، آسانسورهایی با ظرفیت کمتر (مانند ۴ یا ۶ نفره) و ابعاد جمع‌وجورتر کفایت می‌کنند. در مقابل، اگر ساختمان شامل واحدهای اداری کوچک یا مطب باشد، ممکن است نیاز به ظرفیت کمی بیشتر و ابعادی باشد که امکان جابجایی راحت‌تر مراجعین و گاهی تجهیزات را فراهم آورد. همچنین، در نظر گرفتن نیازهای آتی مانند دسترسی افراد با ویلچر یا کالسکه، از اهمیت بالایی برخوردار است و باید در انتخاب ابعاد و عرض درب آسانسور لحاظ شود.

توجه به ظرفیت و تعداد طبقات

ظرفیت آسانسور (تعداد نفرات یا وزن قابل حمل) و تعداد طبقات ساختمان دو عامل مهم در تعیین نوع و ابعاد آسانسور هستند. برای ساختمان‌های کوچک و کم‌طبقه (مثلاً ۲ تا ۴ طبقه)، آسانسورهای هیدرولیکی یا بالابرهای خانگی می‌توانند گزینه‌های مناسبی باشند، زیرا اغلب به فضای کمتری برای چاهک و اورهد نیاز دارند. برای ساختمان‌های با تعداد طبقات بیشتر (مثلاً تا ۶ طبقه) یا با تردد متوسط، آسانسورهای کششی بدون موتورخانه (MRL) انتخاب بهتری هستند که هم فضای کمتری اشغال می‌کنند و هم کارایی بالاتری دارند. ظرفیت معمول برای ساختمان‌های کوچک، بین ۴ تا ۶ نفر است که با ابعاد متناسب، راحتی لازم را فراهم می‌کند.

رعایت استانداردهای ایمنی و مقررات محلی

رعایت استانداردهای ایمنی و مقررات محلی ساختمان‌سازی از اهمیت بالایی برخوردار است. این استانداردها، ابعاد حداقلی برای کابین، عرض درب‌ها، فضای اورهد (بالای کابین) و چاله (پایین چاهک) را تعیین می‌کنند. به عنوان مثال، استاندارد ملی ایران (ISIRI 6303) و استانداردهای اروپایی مانند EN 81-20، جزئیات دقیقی را برای ایمنی و دسترسی پذیری آسانسورها ارائه می‌دهند. اطمینان از اینکه آسانسور انتخابی و فضای تعبیه‌شده برای آن، با این مقررات تطابق دارد، نه تنها از نظر قانونی ضروری است، بلکه ایمنی کاربران را نیز تضمین می‌کند و از بروز مشکلات احتمالی در آینده جلوگیری می‌کند. مشورت با کارشناسان و شرکت‌های معتبر در این زمینه، امری ضروری است.

نحوه محاسبه و تعیین ابعاد آسانسور

محاسبه و تعیین ابعاد آسانسور، فرآیندی مهندسی است که باید با دقت و بر اساس اصول فنی و استانداردهای موجود انجام شود. این مرحله، سنگ بنای طراحی یک آسانسور کارآمد و ایمن است که هم نیازهای ساختمان را برآورده کند و هم با محدودیت‌های فضایی آن سازگار باشد.

محاسبه ابعاد کابین

محاسبه ابعاد کابین آسانسور به طور مستقیم با ظرفیت مورد نیاز آسانسور مرتبط است. به طور کلی، برای هر نفر در آسانسور، فضایی معادل ۰.۲۵ تا ۰.۳ متر مربع در نظر گرفته می‌شود. بر این اساس، برای یک آسانسور ۴ نفره، حداقل مساحت کابین باید حدود ۱ متر مربع باشد. ابعاد معمول برای کابین آسانسور ۴ نفره در ساختمان‌های مسکونی، عرض ۱۱۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر و عمق ۹۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر است. برای آسانسور ۶ نفره، این ابعاد به حدود ۱۲۰ تا ۱۳۰ سانتی‌متر عرض و ۱۱۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر عمق افزایش می‌یابد. در نظر گرفتن فضای کافی برای ورود و خروج راحت افراد، به ویژه با وسایل یا کالسکه، نیز در تعیین این ابعاد اهمیت دارد. عرض درب نیز باید حداقل ۸۰ سانتی‌متر باشد.

ابعاد چاهک آسانسور بر اساس نوع و ظرفیت

ابعاد چاهک آسانسور، فضای عمودی است که کابین و وزنه‌های تعادل در آن حرکت می‌کنند و باید به گونه‌ای طراحی شود که علاوه بر کابین، فضای کافی برای ریل‌ها، سیم بکسل‌ها و سایر تجهیزات مکانیکی و الکتریکی را نیز فراهم آورد. عمق چاله (Pit) در پایین چاهک برای نصب ضربه‌گیرها و اورهد (Overhead) در بالای چاهک برای تجهیزات موتورخانه (در آسانسورهای کششی) یا فضای سرویس و تعمیرات (در MRL و هیدرولیکی) نیز باید در نظر گرفته شود.

نوع آسانسور

ظرفیت (نفر)

ابعاد چاهک (عرض × عمق)

عمق چاله (Pit)

فضای بالاسری (Overhead)

کششی با موتورخانه

۴–۶

۱۶۰ × ۱۵۰ سانتی‌متر

۱۴۰ سانتی‌متر

۴۵۰ سانتی‌متر

کششی بدون موتورخانه (MRL)

۶–۸

۱۸۰ × ۱۶۰ سانتی‌متر

۱۲۰ سانتی‌متر

۳۵۰ سانتی‌متر

هیدرولیکی

۴–۶

۱۴۰ × ۱۴۰ سانتی‌متر

۱۰۰ سانتی‌متر

۳۰۰ سانتی‌متر

این ابعاد، حداقل‌های مورد نیاز هستند و ممکن است بر اساس طراحی خاص آسانسور و استانداردهای محلی، تغییراتی داشته باشند.

بیشتر بخوانید: نصب آسانسور با سیستم های پیشرفته؛ چرا آسانسور ملواتور گزینه ای عالی برای پروژه های ساختمانی است؟

مقایسه آسانسورهای هیدرولیکی و کششی

انتخاب بین آسانسورهای هیدرولیکی و کششی، یکی از تصمیمات مهم در طراحی آسانسور است که به عوامل متعددی از جمله فضای موجود، تعداد طبقات، ظرفیت مورد نیاز و بودجه بستگی دارد. هر یک از این دو نوع سیستم، مزایا و محدودیت‌های خاص خود را از نظر ابعادی دارند.

ابعاد آسانسور هیدرولیکی

آسانسورهای هیدرولیکی با استفاده از فشار روغن و جک هیدرولیک عمل می‌کنند. این آسانسورها برای ساختمان‌های کم‌طبقه (معمولاً تا ۶ طبقه) و با سرعت متوسط ایده‌آل هستند. از نظر ابعادی، ویژگی‌های اصلی آن‌ها عبارتند از:

  • فضای موتورخانه: موتورخانه آسانسور هیدرولیکی معمولاً در پایین‌ترین طبقه (مانند زیرزمین یا همکف) قرار می‌گیرد و نیازی به فضای موتورخانه در بالای چاهک (اورهد) نیست. این ویژگی برای ساختمان‌های کوچک که محدودیت ارتفاع سقف دارند، مزیت بزرگی محسوب می‌شود.
  • چاهک و اورهد: آسانسورهای هیدرولیکی معمولاً نیاز به عمق چاهک بیشتری نسبت به آسانسورهای کششی با ظرفیت مشابه دارند تا جک هیدرولیکی در آن جای گیرد. با این حال، نیاز به فضای اورهد (بالای کابین) در آن‌ها کمتر است که این امر نیز برای ساختمان‌های با محدودیت ارتفاع کلی مفید است.
  • کابین و مسیر حرکت: به دلیل قرارگیری سیستم جک هیدرولیکی در کنار یا زیر کابین، ممکن است کابین آسانسور هیدرولیکی با ظرفیت مشابه، کمی بزرگ‌تر از آسانسور کششی به نظر برسد. این سیستم برای بارهای سنگین‌تر و سرعت‌های پایین‌تر مناسب است.

ابعاد آسانسور کششی

آسانسورهای کششی با استفاده از سیم بکسل و موتور الکتریکی عمل می‌کنند و برای ساختمان‌های بلندتر و پرتردد مناسب‌تر هستند. این آسانسورها به دو دسته با موتورخانه و بدون موتورخانه (MRL) تقسیم می‌شوند:

  • فضای موتورخانه: در آسانسورهای کششی با موتورخانه، فضای جداگانه‌ای روی بام ساختمان برای تجهیزات موتورخانه نیاز است. اما در مدل‌های بدون موتورخانه (MRL)، تمامی تجهیزات در داخل چاهک یا بالای آن قرار می‌گیرند و نیازی به موتورخانه مجزا نیست. این ویژگی، آسانسورهای MRL را به گزینه‌ای عالی برای ساختمان‌های کوچک تبدیل می‌کند.
  • چاهک و اورهد: چاهک آسانسور کششی معمولاً عمق کمتری نسبت به مدل‌های هیدرولیکی دارد، اما از نظر ارتفاع بالای کابین (اورهد)، به فضای بیشتری نیاز دارد تا امکان نصب موتور و سیستم تعلیق فراهم شود.
  • ابعاد کابین و مسیر حرکت: در مقایسه با آسانسورهای هیدرولیکی، کابین آسانسورهای کششی ممکن است فضای کمتری را اشغال کند، زیرا تجهیزات اصلی درون چاهک یا موتورخانه قرار می‌گیرند. این آسانسورها برای سرعت‌های بالاتر و مسافت‌های طولانی‌تر مناسب هستند.

انتخاب میان آسانسور هیدرولیکی و کششی برای ساختمان‌های کوچک، باید با توجه به محدودیت‌های ارتفاعی، فضای موجود برای موتورخانه و چاهک، و همچنین میزان تردد و ظرفیت مورد نیاز صورت گیرد. آسانسورهای MRL کششی و هیدرولیکی هر دو راهکارهای مناسبی برای بهینه‌سازی فضا ارائه می‌دهند.

ابعاد آسانسور 4 و 6 نفره برای ساختمان‌های کوچک

در ساختمان‌های کوچک، به‌ویژه مسکونی، آسانسورهای ۴ نفره و ۶ نفره از پرکاربردترین گزینه‌ها هستند. انتخاب هر یک از این ظرفیت‌ها، به تعداد واحدها، میزان تردد پیش‌بینی شده و همچنین فضای موجود در ساختمان بستگی دارد. آشنایی با ابعاد استاندارد این آسانسورها برای برنامه‌ریزی دقیق معماری ضروری است.

ابعاد استاندارد آسانسور 4 نفره

آسانسور ۴ نفره، گزینه‌ای ایده‌آل برای ساختمان‌های مسکونی کم‌واحد و ویلاها با تردد کم است. این آسانسورها به دلیل ابعاد کوچک‌تر، فضای کمتری را اشغال می‌کنند و می‌توانند در فضاهای محدود به خوبی جای گیرند. ابعاد استاندارد آسانسور ۴ نفره به شرح زیر است:

  • ابعاد کابین: معمولاً عرض حدود ۱۱۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر و عمق ۹۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر. این ابعاد فضای کافی برای جابه‌جایی ۴ نفر را فراهم می‌کند.
  • فضای مورد نیاز چاهک: برای این ظرفیت، معمولاً به یک چاهک با عرض حدود ۱۶۰ سانتی‌متر و عمق ۱۳۰ تا ۱۴۰ سانتی‌متر نیاز است. این فضا شامل فضای کابین، ریل‌ها، و فضای ایمنی اطراف کابین می‌شود.
  • عرض درب: حداقل ۸۰ سانتی‌متر، که برای ورود و خروج راحت افراد و گاهی کالسکه یا وسایل کوچک مناسب است.
  • ظرفیت حمل: حدود ۳۰۰ کیلوگرم.

این ابعاد بهینه‌ترین حالت برای استفاده در فضاهای محدود را ارائه می‌دهند، بدون آنکه ایمنی یا راحتی کاربران به خطر بیفتد.

ابعاد استاندارد آسانسور 6 نفره

آسانسور ۶ نفره برای ساختمان‌های مسکونی با تعداد واحد بیشتر یا ساختمان‌های اداری کوچک با تردد متوسط، انتخاب مناسبی است. این آسانسورها ظرفیت بیشتری برای حمل افراد و گاهی بارهای کوچک‌تر دارند. ابعاد استاندارد آسانسور ۶ نفره به شرح زیر است:

  • ابعاد کابین: معمولاً عرض حدود ۱۲۰ تا ۱۳۰ سانتی‌متر و عمق ۱۱۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر. این ابعاد فضای راحت‌تری را برای جابه‌جایی ۶ نفر فراهم می‌کند.
  • فضای مورد نیاز چاهک: برای این ظرفیت، معمولاً به یک چاهک با عرض حدود ۱۸۰ سانتی‌متر و عمق ۱۵۰ تا ۱۶۰ سانتی‌متر نیاز است. این فضا امکان نصب راحت‌تر تجهیزات و حرکت نرم‌تر کابین را فراهم می‌کند.
  • عرض درب: حداقل ۸۰ تا ۹۰ سانتی‌متر، که برای تردد همزمان چند نفر و جابه‌جایی وسایل بزرگ‌تر مناسب‌تر است.
  • ظرفیت حمل: حدود ۴۵۰ کیلوگرم.

انتخاب آسانسور ۶ نفره، تعادلی میان نیاز به ظرفیت بالاتر و حفظ بهینه‌سازی فضای داخلی در ساختمان‌های کوچک‌تر ارائه می‌دهد.

تأثیر ابعاد بر هزینه نصب و نگهداری آسانسور

یکی از جنبه‌های حیاتی در انتخاب آسانسور، درک تأثیر ابعاد آسانسور بر هزینه‌های کلی پروژه، شامل نصب اولیه و نگهداری بلندمدت آن است. این موضوع، به ویژه در ساختمان‌های کوچک که بودجه ممکن است محدودتر باشد، اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند. ابعاد آسانسور به طور مستقیم بر هزینه‌های نصب تأثیر می‌گذارد. آسانسورهای بزرگ‌تر، نیاز به موتورهای قوی‌تر، کابین‌های بزرگ‌تر، ریل‌های مقاوم‌تر و سیم بکسل‌های با قطر بیشتر دارند که همگی قیمت تجهیزات را افزایش می‌دهند. علاوه بر این، نصب قطعات بزرگ‌تر و سنگین‌تر نیازمند نیروی کار بیشتر و تجهیزات خاص‌تری برای حمل و نقل و مونتاژ است که هزینه‌های اجرایی را بالا می‌برد. در برخی موارد، نصب آسانسور با ابعاد بسیار بزرگ در یک ساختمان کوچک، ممکن است نیاز به تغییرات سازه‌ای پیچیده و پرهزینه در بنا داشته باشد که به بار مالی پروژه می‌افزاید.

از سوی دیگر، ابعاد آسانسور بر هزینه‌های نگهداری نیز اثرگذار است. آسانسورهای بزرگ‌تر معمولاً مصرف انرژی بیشتری دارند، زیرا موتورهای آن‌ها باید بار سنگین‌تری را جابه‌جا کنند. این افزایش مصرف برق، به خصوص در طولانی‌مدت، می‌تواند هزینه‌های عملیاتی را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. همچنین، به دلیل وزن بیشتر کابین و ظرفیت بالای مسافر، قطعات آسانسورهای بزرگ‌تر ممکن است سریع‌تر فرسوده شوند و نیاز به تعویض زودهنگام داشته باشند. هزینه تعمیر و تعویض قطعات بزرگ‌تر و خاص‌تر مانند سیم بکسل، موتور یا تابلو فرمان در آسانسورهای با ابعاد آسانسور بزرگ‌تر، بیشتر است. بنابراین، انتخاب ابعاد آسانسور متناسب با نیاز واقعی و پرهیز از ابعاد غیرضروری بزرگ، می‌تواند به کاهش چشمگیر هزینه‌های بلندمدت نصب و نگهداری کمک کند و بهره‌وری سیستم را افزایش دهد.

بالابر خانگی راهکاری برای فضای محدود

در بسیاری از ساختمان‌های کوچک، به‌ویژه ویلاها، آپارتمان‌های دوبلکس یا ساختمان‌هایی که فضای کافی برای نصب آسانسور سنتی وجود ندارد، بالابر خانگی (هوم لیفت) به عنوان یک راهکار هوشمندانه و کارآمد مطرح می‌شود. این سیستم‌ها با طراحی جمع‌وجور و نیاز به فضای کمتر، امکان دسترسی عمودی را در محیط‌های محدود فراهم می‌آورند.

بالابرهای خانگی معمولاً به چاهک عمیق یا فضای اورهد بسیار زیاد نیاز ندارند. بسیاری از مدل‌ها می‌توانند بدون نیاز به حفاری چاله (Pit) نصب شوند و فقط به یک سکوی کوچک در سطح زمین نیاز دارند. این ویژگی، آن‌ها را برای ساختمان‌های موجود که امکان تغییرات سازه‌ای گسترده را ندارند، بسیار مناسب می‌سازد. از نظر ابعادی، بالابرهای خانگی بسیار انعطاف‌پذیرتر از آسانسورهای استاندارد هستند و می‌توانند با ابعاد بسیار کوچک‌تر، حتی در فضاهایی به کوچکی ۱۰۰ در ۱۰۰ سانتی‌متر نیز نصب شوند. این بهینه‌سازی فضای داخلی، امکان استفاده از بالابر خانگی را در گوشه‌ها، راهروهای باریک یا حتی در داخل یک واحد مسکونی فراهم می‌آورد. علاوه بر صرفه‌جویی در فضا، نصب و نگهداری آن‌ها نیز عموماً ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر است. بالابر خانگی راهکاری ایده‌آل برای افزایش قابلیت دسترسی و راحتی در ساختمان‌هایی است که محدودیت‌های فضایی جدی دارند.

بالابرهای خانگی، با ابعاد کم‌حجم و نیاز به فضای کمتر برای چاهک و موتورخانه، راه حلی عالی برای ساختمان‌هایی با محدودیت فضای جدی، مانند ویلاها و خانه‌های دوبلکس، محسوب می‌شوند که امکان نصب آسانسورهای سنتی را ندارند.

سوالات متداول

کوچکترین ابعاد آسانسور خانگی چقدر است؟

کوچکترین ابعاد آسانسور خانگی (بالابر خانگی) می‌تواند حدود ۱۰۰ سانتی‌متر عرض و ۱۰۰ سانتی‌متر عمق باشد. این ابعاد بسته به نوع سیستم (مانند پنوماتیک یا هیدرولیک) و نیازهای خاص ساختمان متفاوت است.

برای نصب آسانسور در ساختمان‌های کوچک چه فضایی لازم است؟

برای نصب آسانسور در ساختمان‌های کوچک، حداقل فضای مورد نیاز برای چاهک آسانسور ۴ نفره حدود ۱۳۰ تا ۱۴۰ سانتی‌متر عرض و ۱۰۰ تا ۱۱۰ سانتی‌متر عمق است. این فضا شامل کابین و فضای ایمنی اطراف آن می‌شود.

آیا بالابر خانگی جایگزین مناسبی برای آسانسور در ساختمان‌های کوچک است؟

بله، بالابر خانگی یک جایگزین بسیار مناسب برای آسانسور در ساختمان‌های کوچک و فضاهای محدود است. این سیستم‌ها نیاز به چاهک و موتورخانه کمتری دارند و انعطاف‌پذیری بالایی در ابعاد و طراحی ارائه می‌دهند.

هزینه نصب آسانسور در ساختمان‌های کوچک چقدر است؟

هزینه نصب آسانسور در ساختمان‌های کوچک به عوامل مختلفی از جمله نوع آسانسور (هیدرولیکی، کششی MRL)، ظرفیت، تعداد توقف‌ها، کیفیت قطعات و پیچیدگی نصب بستگی دارد. آسانسورهای کوچک‌تر عموماً هزینه کمتری دارند.

چه آسانسورهایی برای خانه‌های دوبلکس مناسب هستند؟

برای خانه‌های دوبلکس، بالابر خانگی (هوم لیفت) و آسانسورهای پنوماتیک یا هیدرولیکی کوچک، گزینه‌های بسیار مناسبی هستند. این آسانسورها به دلیل نیاز به فضای کمتر و نصب آسان‌تر، به خوبی با معماری خانه‌های دوبلکس سازگار می‌شوند.

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در رویا بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.